گریه فرشتگان بر مظلومیت فاطمه علیها السلام

على علیه السلام خود به تنایى فاطمه زهراء را غسل داد و کفن کرد. و به فرموده خود (على علیه السلام)، فاطمه را در پیراهن او غسل دادم، او طلاهر و مطهر بود، او را عریان نساختم، حنوط کردم او را حنوط باقیمانده پیغمبر که از بهشت آمده بود.

و در آخرین مرحله صدا زد اى فضه، حسن و حسین و زینب و ام کلثوم را خبر کن تا بار دیگر توشه از جمال مادر بگیرند. یتیمان، خود را روى جنازه مادر انداختند. در این هنگام واقعه اى رخ داد که قلم از شرح و تحلیل آن عاجز و ناتوان است. قضیه اى که در حد خود عجیب است و از قوانین ماوراى طبیعى نشاءت می گیرد.

على علیه السلام مىفرماید: خداى را شاهد مىگریم! همان طور که حسینن و زینبین علیه السلام روى مادر افتاده بودند و گریه مىکردند، ناگهان بندهاى کفن باز شد تو فاطمه علیها السلام ناله کرد و دستهایش را کشیده از کفن بیرون آورد و حسن و حسین علیهما السلام را به آرامى در آغوش کشید. در این موقع هاتفى از آسمان ندا داد: یا على! فرزندان فاطمه را زا جنازه مادر جدا کن، فرشتگان آسمان به گریه در آمدند. دوست مشتاق دوست است. على پیش آمد و بچه ها را از روى سینه مادر بلند کرد در حالى که به شدت اشک می ریخت

چهارده معصوم: ص 322






برچسب ها : گریه فرشتگان  , مظلومیت  , حضرت فاطمه(س)  ,